ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

20 Μαΐου 2010

Η χώρα μας, τον τελευταίο καιρό, διέρχεται μια πολύ κρίσιμη περίοδο από οικονομικής και κοινωνικής πλευράς. Ο δημόσιος τομέας ανασυντάσσει τις προτεραιότητες, ανακατανέμει τις δαπάνες, περικόπτει έξοδα και επανασυντάσσει τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους προγραμματισμούς. Η Ελληνική Επιτροπή Υδρογεωλογίας επισημαίνει ότι, ακόμα και στην κατάσταση αυτή, η κυβέρνηση πρέπει να δόσει άμεση προτεραιότητα στο θέμα του νερού και της διαχείρισής του, δεδομένου ότι:

• Οι υδατικές καταναλώσεις αυξάνουν συνεχώς λόγω πληθυσμιακής αύξησης και λόγω συνεχούς βελτίωσης του επιπέδου ζωής, που συνδέεται με, άμεση και έμμεση, αυξημένη κατανάλωση νερού.
• Η κλιματική αλλαγή έχει ως αποτέλεσμα, στην Ελλάδα, τη μείωση του όγκου του νερού των βροχοπτώσεων και την αύξηση της θερμοκρασίας, που με τη σειρά της, οδηγεί σε μεγαλύτερη εξάτμιση, πλέον εντατικές αρδεύσεις και μεγαλύτερη γενική χρήση νερού.

Προβάλλει, επομένως, η επιτακτική ανάγκη πλήρους και συνδυασμένης υδατικής διαχείρισης και ενημέρωσης των υπηρεσιών του δημοσίου και του κόσμου για το ότι βρισκόμαστε σε μια μόνιμη και μη αντιστρεπτή εποχή λειψυδρίας, ανεξάρτητα από τις βροχές στη διάρκεια του υδρολογικού έτους. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελληνική Επιτροπή Υδρογεωλογίας προτείνει, άμεσα:

1. Την πλήρη ενεργοποίηση της Ειδικής Υπηρεσίας Υδάτων, την επάνδρωσή της, κατ΄ εξαίρεση των αποφάσεων περί διορισμών, καθώς και την επάνδρωση των περιφερειακών υπηρεσιών, που έχουν και το βαρύ φορτίο υλοποίησης ενός τέτοιου προγράμματος.
2. Την άμεση συμπλήρωση, επικαιροποίηση και, ενδεχόμενη, αναθεώρηση των διαχειριστικών μελετών στα υδατικά διαμερίσματα της χώρας.
3. Τη σταδιακή αντικατάσταση των αρδευτικών συστημάτων με συστήματα οικονομικής κατανάλωσης νερού, σε συνεργασία με τους Γεωργικούς Συνεταιρισμούς.
4. Τη σταδιακή αντικατάσταση των φθαρμένων τμημάτων των δικτύων ύδρευσης, σε συνεργασία με τους ΟΤΑ.
5. Την επανενεργοποίηση της διάταξης «αν οι υδατικές ανάγκες καλύπτονται από δημόσιο έργο εν λειτουργία, απαγορεύεται η λειτουργία ιδιωτικών υδροληπτικών έργων» και, σε κάθε περίπτωση γενική απαγόρευση των ιδιωτικών υδρογεωτρήσεων στα νησιά.
6. Τη θεσμοθέτηση των περιμετρικών ζωνών προστασίας υδροληψιών ύδρευσης, θεσμού δεκαετιών στην Ευρώπη και παντελώς άγνωστου στην Ελλάδα.
7. Τη σύνταξη και λειτουργία ενός προγράμματος ενημέρωσης για την οικονομία στο νερό και την πραγματική υδατική κατάσταση, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και στα ΜΜΕ.
8. Την ενεργοποίηση των βασικών αρχών περί υδατικής διαχειρίσεως:
   • Τα υδατικά συστήματα είναι οι τελικοί αποδέκτες όλων των ρύπων
   • Οι υδατικές ανάγκες καθενός συνδέονται με την υδροδοτική ικανότητα κάθε περιοχής

Με πλήρη συναίσθηση πολιτικής και επιστημονικής ευθύνης

Το ΔΣ